Yazın en sıcak günlerinden biriymiş. Güneş sabah erkenden doğmuş, gökyüzüne tırmanırken bütün şehir ısınmaya başlamış.
Evlerin duvarları bile ısıyı içine çekmiş, pencereden içeriye sıcak hava dolmuş. Arda pencerenin önünde oturmuş, elindeki yelpazeyi sallayıp serinlemeye çalışmış. Ama ne yaparsa yapsın, alnındaki terler bir türlü dinmemiş.
Melis kanepeye yayılmış, “Bu ev, güneşin altında kavruluyor gibi,” demiş iç çekerek. O sırada mutfaktan annelerinin sesi gelmiş. “Çocuklar, bence bu sıcağa bir çözüm bulmalıyız,” demiş gülümseyerek. Baba da tam o sırada içeri girmiş, üzerindeki gömleği sallarken, “Ne dersiniz, denize gitsek mi?” diye sormuş.
Bu cümle bir anda hepsinin içine serin bir rüzgâr gibi dolmuş. Arda yerinden fırlamış, Melis gözlüğünü aramaya başlamış.
Çantalar hızla hazırlanmış, havlular, şapkalar, deniz simitleri sırayla içine konmuş. Arda güneş kremi yerine yanlışlıkla diş macunu koyunca herkes kahkahaya boğulmuş. Melis de güneş gözlüğünü odada arayıp durmuş ama sonunda gözlüğün başında olduğunu fark etmiş.
Yola çıktıklarında arabanın içi fırın gibiydi ama kimse şikâyet etmemiş. Çünkü deniz, hepsi için bir umut gibiymiş. Arda camdan dışarı bakarken geçen yazı hatırlamış; kumdan yaptığı kale bir anda yıkılmıştı ama gülmekten duramamışlardı. Melis o günü anımsayınca, “Bu defa kale yıkılmayacak,” demiş kararlılıkla.
Sahile vardıklarında deniz masmaviymiş. Güneş gökyüzünde turuncuya dönmeye başlamış ama sıcaklık hâlâ hissediliyormuş.
Melis ilk adımı atmış kuma. “Ne sıcakmış bu kum!” diye bağırmış ama aynı anda gülmeye başlamış. Arda da peşinden koşmuş, ama ayaklarının altı yanınca zıplamaya başlamış. “Dans ediyormuşum gibi oldum,” demiş ve kahkahalar yükselmiş.
Bir süre sonra çocuklar denize girmiş. Su serinmiş, tenlerine hafifçe dokunuyormuş. Melis yüzerek açılmış, Arda suyun altını izlemek için şnorkelini takmış. O an bir şey fark etmiş. Küçük, şeffaf bir denizanası suda süzülüyormuş.
“Melis! Bak, orada bir şey var!” diye seslenmiş. Melis de gelip bakınca denizanasını görmüş. Bir an korkmuşlar ama yaratık sessizce yoluna devam etmiş.
Anne yanlarına gelip, “O sadece geçiyor,” demiş. “Eğer rahatsız etmezseniz, size dokunmaz.” Arda başını sallamış, gözlüğünü çıkarıp bir kez daha bakmış. Bu kez korkmamış, sadece hayran kalmış. “Ne kadar sessiz yüzüyor,” demiş, “sanki suyun içinde yürüyormuş gibi.”
Sudan çıkınca kumdan kale yapmaya başlamışlar. Arda, kovayla kum taşıyıp surları örmüş. Melis kuleleri dikkatle yerleştirmiş. Bir ara Arda elindeki kabuğu bayrak gibi kaleye dikmeye çalışırken kum yumuşamış ve kabuk tam alnına düşmüş. Melis bu duruma o kadar gülmüş ki nefes almakta zorlanmış.
Gölgelikte anneleri karpuz dilimlerini uzatmış. Arda büyük bir ısırık alıp çekirdekleri saymaya başlamış. “Yirmi yedi oldu,” demiş gururla. Melis çekirdeklerden küçük bir yüz yapmış kumun üzerine, “Bu da plajdaki yeni arkadaşımız olsun,” demiş.
Sonra deniz kabukları toplamaya çıkmışlar. Her kabuk başka bir desene sahipmiş. Arda bazılarını kulağına götürmüş, “Denizin sesi geliyor,” demiş heyecanla. Melis, en küçüğünü avucunda saklamış. “Bu, bugünün hatırası olacak,” demiş gülümseyerek.
Bir ara Arda kumda yürürken topuğu bir şeye takılmış ve yere kapaklanmış. Kalkarken saçına deniz yosunu yapıştığını fark etmiş. “Bakın, saçlarım denizden çıkma salatalık gibi olmuş!” deyince hep birlikte kahkahalara boğulmuşlar.
Gün boyunca oyunlar sürmüş, suyla gülüşmeler birbirine karışmış. Güneş yavaşça batarken gökyüzü turuncuya, ardından mora dönmüş. Baba battaniyeyi toplarken, “Artık dönme vakti,” demiş usulca. Melis hafifçe iç çekmiş, Arda sessiz kalmış. Geri dönmek istemeseler de yorgun bedenleri onları ikna etmiş.
Araba yol alırken çocuklar arka koltukta dalmış. Arda’nın elinde bir deniz kabuğu varmış, parmaklarıyla sıkıca tutuyormuş. Melis gözlerini kapatmış, ama dudaklarında küçük bir tebessüm belirmiş.
O gece, Arda kabuğu yastığının altına koymuş. Bir dilek tutmamış, ama kalbinin içinde sakince fısıldamış:
“Bazen bir gün, bütün yılın en güzel günü olabiliyormuş.”
Deniz Hikayesi burada sona ermiş. Deniz Hikayesi gibi birbirinden güzel Dostluk Hikayeleri için sayfamızı ziyaret edebilirsiniz.